آیلتس (به انگلیسی: IELTS) که برگرفته از سرواژگان (International English Language Testing System) به معنای سامانه جهانی ارزیابی زبان انگلیسی است، یکی از باارزشترین آزمونهای زبان انگلیسی است که در سراسر جهان برگزار میشود. آیلتس در واقع آزمونی بریتانیایی بوده و از این نظر در برابر تافل، آزمون آمریکایی، قرار میگیرد. داوطلبان آزمون آیلتس در کنار تفاوت ساختاری آزمون آیلتس به تافل باید هنگام انتخاب کشور مقصد در مهاجرت نیز بین این دو آزمون اولویت بندی داشته باشند. این آزمون به دست دانشگاه کمبریج انگلستان، شورای فرهنگی بریتانیا و مرکز آیلتس استرالیا برگزار میشود.[۱]
آزمون آیلتس
نمره بندی این آزمون از ۰ تا ۹ سطح را شامل میشود که نمرهٔ قبولی برای آزمون وجود ندارد اما بهطور معمول سطح ۵ نمرهٔ متوسط و ۶ به بالا خوب تلقی میشود. دانشگاه کمبریج، دانشگاه آکسفورد و دانشگاه هاروارد آیلتس با حداقل سطح ۷ را میپذیرند.
آزمون آیلتس از ۴ بخش شنیدار، خواندن، نوشتن و مکالمه تشکیل شدهاست. کل آزمون دارای دو گونه دانشگاهی و آموزش عمومی است که گونهٔ آکادمیک برای ورود به دانشگاهها مورد نیاز میباشد.
آیلتس معیاری است جهت سنجش دانش زبان انگلیسی اشخاصی که میخواهند در کشورهای انگلیسی زبان درس بخوانند، کار کنند یا به آن کشورها مهاجرت نمایند. آزمون آیلتس با همکاری مشترک دانشگاه کمبریج، کنسولگری انگلستان و سازمان IDP استرالیا برگزار میشود. این امتحان از بالاترین و معتبرترین استانداردهای بینالمللی جهت سنجش سطح زبان انگلیسی داوطلبان پیروی میکند و چهار توانائی شنیداری (Listening)، خوانداری (Reading)، نوشتاری (Writing) و گفتاری (Speaking) را مورد ارزیابی قرار میدهد. بسیاری از دانشگاهها در کشورهای مختلفی همچون کانادا، انگلستان، استرالیا، نیوزیلند و آمریکا آزمون آیلتس را به رسمیت میشناسند. همچنین جهت مهاجرت به کشورهای کانادا، استرالیا و نیوزلند، داشتن مدرک آیلتس الزامی است. این امتحان در بیش از ۲۷۰ مرکز امتحانی واقع در ۱۱۰ کشور مختلف دنیا برگزار میگردد. شرکت کنندگان در آزمون آیلتس به طیف وسیعی از سوالات بسیار ساده تا بسیار مشکل پاسخ میدهند. نمرهٔ هر بخش از امتحان بین صفر تا ۹ میباشد. نمرهٔ کلی امتحان با معدلگیری از نمره چهار بخش امتحان محاسبه میگردد. در کارنامه آیلتس، علاوه بر نمره کلی، نمره هر بخش بطور جداگانه ذکر میشود.
هر دانشگاه برای پذیرش متقاضیان حداقل نمرهای را مشخص میکند و اکثر آنها حداقل نمره کلی ۶٫۵ را میخواهند بطوریکه نمره هر بخش هم از ۶ کمتر نباشد (البته این قاعده کلی است و هر دانشگاه شرایط خاص خود را دارد). به عنوان مثالی دیگر، برای اینکه حداکثر امتیاز زبان انگلیسی را جهت مهاجرت به کانادا کسب نمایید، باید در هر چهار قسمت آزمون آیلتس حداقل نمره ۷ بگیرید.
در روز امتحان ابتدا به سوالات شنیداری سپس به سوالات خوانداری و بعد به سوالات نوشتاری پاسخ خواهید داد. تاریخ و ساعت برگزاری قسمت گفتاری در روز امتحان به شرکت کنندگان اعلام میشود و معمولاً امتحان گفتاری از عصر روز امتحان شروع شده و بمدت ۵ روز ادامه مییابد. تمامی مراحل کتبی امتحان باید با مداد نوشته شود و داوطلبان اجازه استفاده از خودنویس یا خودکار را در هیچ مرحلهای از امتحان کتبی ندارند.
نتایج آزمون آیلتس دو هفته پس از پایان یافتن امتحان گفتاری اعلام خواهد شد و کارنامه فقط به شخص امتحان دهنده داده میشود و از طریق تلفن، فاکس یا رایانامه قابل دریافت نیست.
تا ۵ کارنامه برای دانشگاهها و موسسات مورد درخواست شما به صورت رایگان توسط دفاتر برگزارکننده امتحان ارسال میگردد، بشرطی که از تاریخ امتحان شما بیشتر از یک ماه نگذشته باشد. اگر بیشتر از یک ماه از تاریخ امتحانتان سپری شود یا بخواهید بیشتر از ۵ کارنامه برایتان ارسال شود، به ازای هر کارنامه باید مبلغی را بپردازید. اکثر دانشگاهها کارنامه آیلتس را که بیشتر از دو سال از تاریخ آن گذشته باشد، قبول ندارند. مسئولیت نوع امتحانی که میخواهید در آن شرکت نمائید بر عهده شماست و باید در هنگام ثبت نام، نوع امتحان مورد نظرتان را در فرم ثبت نام قید کنید.
بخشهای مختلف آزمون آیلتس
شنیداری
زمان: حدوداً ۳۰ دقیقه
تعداد سؤال: دفترچهای حاوی چهل سؤال در ۴ بخش
نوار امتحان شنیداری فقط یکبار پخش میشود.
قبل از پخش نوار فرصت دارید تا سؤالها را مرور کنید.
پس از پایان یافتن هر بخش، فرصت دارید تا جوابهای خود را بازبینی نمایید.
پاسخها باید در دفترچه سوالات نوشته شود.
با پایان گرفتن نوار ده دقیقه فرصت دارید تا جوابها را از دفترچه سوالات به پاسخنامه منتقل نمایید.
دو بخش اول شامل موضوعاتی اجتماعی است و مکالمه بین دو یا چند نفر میباشد.
دو بخش دوم شامل موضوعاتی دانشگاهی است. یک مکالمه حداکثر چهار نفره و یک کنفرانس، تشکیل دهنده این بخشها هستند.
خوانداری
امتحان خوانداری آموزش عمومی
زمان: ۶۰ دقیقه برای ۴۰ سؤال
دفترچه حاوی متون که جمعاً ۲۰۰۰ تا ۲۷۰۰ کلمه دارند به داوطلب داده میشود.
بر خلاف امتحان شنیداری، زمان اضافهای جهت انتقال جوابها از دفترچه سوالات به پاسخنامه به شما داده نمیشود.
متون بکار رفته در دفترچه سوالات از مجلات، جزوات، کتابها و روزنامهها انتخاب شدهاند و مخاطب آنها خواننده غیر متخصص است.
بخش اول در مورد امور روزمره اجتماعی است.
بخش دوم در مورد جزوات آموزشی و احتیاجات رفاهی است.
بخش سوم شامل یک متن بلند با موضوعی عمومی است.
امتحان خوانداری دانشگاهی
زمان: ۶۰ دقیقه برای ۴۰ سؤال
دفترچه حاوی ۳ متن که جمعاً ۲۰۰۰ تا ۲۷۰۰ کلمه دارند به داوطلب داده میشود.
بر خلاف امتحان شنیداری، زمان اضافهای جهت انتقال جوابها از دفترچه سوالات به پاسخنامه به شما داده نمیشود.
متون بکار رفته در دفترچه سوالات از مجلات، جزوات، کتابها و روزنامهها انتخاب شدهاند و مخاطب آنها خواننده غیر متخصص است.
متون جنبه علمی دارند.
حداقل یکی از سه متن، نوشتاری استدلالی است.
در صورتی که متن حاوی لغات تخصصی و فنی باشد، واژهنامهای کوتاه نیز همراه آن خواهد آمد.
امتحان نوشتاری آموزش عمومی
زمان: ۶۰ دقیقه
برای دو موضوع باید انشاء بنویسید.
در موضوع اول (Task 1) باید نامهای به شخصی فرضی بنویسد و در آن مسئله یا مشکلی را شرح دهید. نامه شما باید حداقل ۱۵۰ کلمه داشته باشد. اگر نامهای کمتر از ۱۵۰ کلمه داشته باشد، از آن نمره کم خواهد شد. بهتر است ۲۰ دقیقه از وقت را به موضوع اول اختصاص دهید.
برای نوشتن نامه میتوانید یکی از چهار نوع نامه زیر را انتخاب کرده و یک نامه فرضی بنویسید:
Complaint / Request of information letter شکایت نامه / نامه درخواست اطلاعات
Job application letter نامه درخواست کار
Personal letter نامه شخصی
Formal business letter نامه رسمی اداری
درموضوع دوم (Task 2) باید نظر موافق یا مخالف خود را نسبت به یک مسئله بیان کنید و باید حداقل ۲۵۰ کلمه در مورد آن بنویسید. اگر انشائی کمتر از ۲۵۰ کلمه داشته باشد، از آن نمره کم خواهد شد. بهتر است ۴۰ دقیقه از وقت را به موضوع دوم اختصاص دهید.
امتحان نوشتاری دانشگاهی
زمان: ۶۰ دقیقه
برای دو موضوع باید انشاء بنویسید.
در موضوع اول (Task 1) باید در مورد جدول یا نموداری که به شما داده شدهاست، توضیح دهید. انشاء شما باید حداقل ۱۵۰ کلمه داشته باشد. اگر انشائی کمتر از ۱۵۰ کلمه داشته باشد، از آن نمره کم خواهد شد. بهتر است ۲۰ دقیقه از وقت را به موضوع اول اختصاص دهید.
در موضوع دوم (Task 2) باید نظر موافق یا مخالف خود را نسبت به یک مسئله بیان کنید و باید حداقل ۲۵۰ کلمه در مورد آن بنویسید. اگر انشائی کمتر از ۲۵۰ کلمه داشته باشد، از آن نمره کم خواهد شد. بهتر است ۴۰ دقیقه از وقت را به موضوع دوم اختصاص دهید.
گفتاری
امتحان گفتاری که زمان ۱۱ تا ۱۴ دقیقه میباشد، یک امتحان به صورت گفتار رو در رو میباشد و شامل سه بخش است.
بخش اول ۴ تا ۵ دقیقه بطول میانجامد و متقاضی باید به سوالات عمومی و شخصی در مورد محل زندگی، شغل، وضعیت خانوادگی و علایق خود جواب دهد.
در بخش دوم باید به مدت ۲ دقیقه در مورد موضوعی که به شما داده میشود صحبت کنید. قبل از آن یک دقیقه فرصت دارید تا در مورد موضوع فکر کنید و یادداشت بردارید. پس از پایان ۲ دقیقه، به یک یا دو سؤال در مورد موضوع صحبتتان باید پاسخ دهید. مهم نیست به تمام سوالات روی کارت پاسخ دهید، اما باید بتوانید از آنها استفاده کرده و تا دو دقیقه به صحبت خود ادامه دهید.
در بخش سوم به مدت ۴ تا ۵ دقیقه با مصاحبهکننده صحبت خواهید کرد. محور گفتگوی شما موضوعی است که در بخش دوم به آن پرداختهاید.
یکی از مهمترین عوامل کسب موفقیت و نمره خوب در امتحان گفتاری آیلتس، نحوه مطالعه برای چنین امتحانی است.
سطحبندی نمرات آزمون آیلتس از ۰ تا ۹
سطح توضیح
۰ هیچ اطلاعات قابل ارزیابی ندارد.
۱ در اصل هیچ توانایی برای استفاده از زبان بیش از چند کلمهٴ مجرد ندارد.
۲ امکان ارتباط واقعی وجود ندارد مگر برای اطلاعات بسیار ابتدایی با استفاده از واژگان مجرد یا قالبهای کوتاه در موقعیتهای آشنا و برای برطرف کردن نیازهای ابتدایی و فوری. مشکلات زیادی در فهم انگلیسی گفتاری و نوشتاری دارد.
۳ فقط میتواند مفهوم کلی را در موقعیتهای خیلی آشنا درک و منتقل کند. توقفهای مکرر در هنگام ارتباط مشاهده میشود.
۴ قابلیتهای ابتدایی محدود است به موقعیتهای آشنا. مشکلات مکرر در فهم و بیان منظور دارد. توانایی استفاده از زبان پیچیده را ندارد.
۵ دارای مهارت نسبی زبان با قابلیت درک عمومی معنا در بیشتر موقعیتها میباشد، گرچه احتمال اشتباهات بسیار وجود دارد. باید توانایی ایجاد ارتباطات اولیه را در حوزهٴ تخصصی خود داشته باشد.
۶ علیرغم بعضی بیدقتیها، عدم تناسبها، و نافهمیها، در کل دارای مهارت مؤثر زبانی است. قادر به استفاده و فهم زبان نسبتاً پیچیده به ویژه در موقعیتهای آشنا میباشد.
۷ مهارت کاملاً کاربردی زبان را داراست، گرچه با اشتباهات هرازگاهی در دقت، تناسب، و درک زبان همراهاست. در کل توانایی آن را دارد که از پس زبان پیچیده برآید و استدلالهای جزئی نگر را درک کند.
۸ مهارت کاملاً کاربردی زبان را داراست و تنها هرازگاهی اشتباهاتی از نظر دقت و تناسب کاربرد مرتکب میشود. ممکن است در موقعیتهای ناآشنا فهم کامل زبان صورت نگیرد. از پس مباحثات پیچیده و مشروح به خوبی برمیآید.
۹ مهارت کاملاً کاربردی زبان را داراست: دقیق، صحیح، روان همراه با فهم کامل.
اعتراض به نتیجه آزمون آیلتس
هر داوطلبی میتواند اعتراض و عدم رضایت خود نسبت به نتیجهٔ آزمون را به مرکز مربوط اعلام نماید. بر اساس مقررات آیلتس، داوطلبان میبایست اعتراض خود را ضمن تکمیل یک برگه اعتراض به فاصله شش هفته از تاریخ آزمون رسماً اعلام دارد. بواسطهٔ این برگه، داوطلب حق اعتراض برای هر یک از بخشها یا مهارتهایی که فکر میکند در آن نمرهای کمتر از آنچه میبایست به وی تعلق گرفتهاست را خواهد داشت. داوطلب تنها با پرداخت مجدد هزینهٔ آزمون میتواند به نتیجهٔ آزمون خود اعتراض نماید که در صورت تأیید و درست بودن اعتراض، این مبلغ به وی عودت داده میشود. در غیر اینصورت هیچ بخشی از هزینه قابل استرداد نخواهد بود.[۲]
دسترسی به سیستم استعلام مدرک آیلتس
معمولاً این سیستم تنها در اختیار دانشگاهها و موسساتی است که در لیست این سازمانها ثبت شده باشند. به زبانی سادهتر باید گفت که مدرک آیلتس شما توسط هر شخصی قابل استعلام نیست. دلیل اصلی این کار به وجود آوردن یک سیستم امن است که دسترسی محدود به آن باشد و تنها کسانی که مورد تأیید هستند بتوانند به این نمرات دسترسی داشته باشند.
این خبر خوبی برای داوطلبان است زیرا نمره آنها کاملاً سری خواهد ماند.
اگرچه شما خودتان میتوانید با دادن اطلاعات مدرک خود در مدت مشخص در وب سایت مرکزی که در آن آزمون دادهاید همانند British Council و IDP میتوانید مدرک خود را ببینید.
از طریق این لینک میتوانید به بخش آنلاین استعلام مدارک IDP دسترسی داشته باشید.
مشکلات آیلتس
یکی از بزرگترین مشکلات آزمون آیلتس احتمال لو رفتن سوالات از طریق برگزار کنندگان آزمون است. طی سالهای اخیر در ایران در پی شائبه لو رفتن سوالات چند مرتبه شاهد "withheld" یا "ضبط" نتیجه آزمون از طریق مؤسسه IDP بودهایم. به هنگام ثبت نام و امضای رضایت نامه شرایط آزمون یکی از بندهای آن اجازه نگه داشتن نتایج را به مؤسسه برگزارکننده آیلتس میدهد. مطابق این بند "آیلتس میتواند نمرههای شما و طبعاً کارنامه شما را پس از سیزده روزی که قول داده شده، به شما ندهد و نگه دارد". نگه داشتن میتواند جمعی یا فردی باشد.
ضبط فردی:
اگر در فاصله کوتاهی نمره شما شدیداً افزایش داشته باشد. مثلاً در فاصله دو هفته یا یک ماه «دو یا سه» نمره افزایش داشته باشید. در این صورت، سازمان مرکزی آیلتس با کنترل دوباره، امکان دارد از شما بخواهد مجدداً هر چهار مهارت یا یکی از آنها را امتحان بدهید. یا اینکه از شما میخواهد با خط خودتان توضیح دهید که در این فاصله کوتاه چه اتفاقی افتادهاست. پس از این، احتمالاً نمره شما بدون تغییر آزاد میشود. مگر اینکه آیلتس اقناع نشود؛ که در این صورت امکان دارد هیچ نمرهای به شما داده نشود.
تفاوت دست خط در مهارتهای سهگانه (ریدینگ، لیسنینگ و رایتینگ) که شائبه تقلب را بوجود بیاورد.
متفاوت بودن نام و نام خانوادگی و تاریخ تولد در اوراق ثبت نامی با مدارک ارائه شده.
ضبط جمعی:
۱- شائبه تقلب یا لو رفتن سوالات به صورت کلی و عمومی از سوی مسئولان یک مرکز آیلتس
۲- تعداد «نامعقول و بسیار زیاد» افرادی که در مهارتهای دریافتی (خوانداری و شنیداری) ۲ نمره یا بیشتر با مهارتهای تولیدی (گفتاری و نوشتاری) فاصله دارند.
دریافت گزارش در مورد تخلف، رشوه… از سوی نهادهای خاص نظارتی (سازمان بازرسی کل کشور، سازمان سنجش…) در مورد یک مرکز برگزارکننده آیلتس
نظارت سالانه دورهای و تصادفی برای بالا بردن کیفیت از سوی سازمان مرکزی آیلتس.
مراکز برگزاری آزمون آیلتس در ایران
آزمون آیلتس در ایران توسط سازمان IDP و موسسات دیگری برگزار میشود.
آیلتس کامپیوتری
از ماه مارس سال ۲۰۱۶ آیلتس برای داوطلبان خود گزینه آیلتس کامپیوتری را برای شرکت کنندگان در آزمون آیلتس UKVI آکادمیک در کشورهایی که در زیر نام برده شدهاست آغاز کرد. این کشورها عبارتند از:
بنگلادش، برزیل، چین، هنگ کنگ، هند، ژاپن، کویت، مالزی، نیجریه، پاکستان، فیلیپین، عربستان سعودی، کره جنوبی، تایوان، ترکیه، ویتنام، امارات و انگلستان.
و در سالهای آتی ۲۰۱۷ این کشورها و مراکز بیشتر هم خواهند شد.
شباهتها و تفاوتهای آیلتس کامپیوتری با آیلتس کاغذی
شباهتها:از نظر زمان، محتوا، نوع سوالات، نحوه برگزاری آزمون اسپیکینگ و رعایت موارد امنیتی دقیقاً یک سان هستند.
تفاوتها: بخش ریدینگ، رایتینگ و لیسنینگ آزمون به صورت کامپیوتری برگزار میشود.
آیا آیلتس آکادمیک و جنرال هم امکان کامپیوتری شدن دارند؟
در حال حاضر در کشور استرالیا در شهرهایی همچون آدلاید، ملبورن سیدنی و بریزبین آیلتس آکادمیک و جنرال به صورت کامپیوتری برگزار میشود.
.[۳]
سطح آیلتس مورد نیاز برای پذیرش برخی از مؤسسهها
سطح آیلتس مورد نیاز برای پذیرش برخی از مؤسسهها
دانشگاه کمترین امتیاز آیلتس
دانشگاه آکسفورد ۷٫۰[۴]
مدرسه اقتصاد لندن ۷٫۰/۷٫۵ بسته به شرایط تعیین شده توسط هر دپارتمان متفاوت است.
دانشگاه ادینبرو 7.0 (All programs in Business, Management, Finance, Law, English Literature and Celtic/Scottish Studies)[۵]
دانشگاه کمبریج ۷٫۰/۷٫۵[۶]
دانشگاه گلاسگو 6.5 (General)/ 7.0 (Faculty of Arts & Humanities)[۷]
کالج دانشگاهی لندن ۶٫۵/۷٫۰/۷٫۵ بسته به هر دپارتمان و رشته متفاوت است.
کالج سلطنتی لندن 6.5 (7.0 for the Life Sciences Department and the Imperial Business School)
دانشگاه اکستر ۷٫۰
دانشگاه لیورپول ۶٫۰[۸]
دانشگاه بیرمنگام ۶٫۵
دانشگاه کاتولیک لون بلژیک 6.5 (KU Leuven)
دانشگاه اسکس ۵٫۵
Cranfield University بسته به رشته کارشناسی ارشد دارد
منبع : https://fa.wikipedia.org
پنج نکته مهم درباره ویزای دانشجویی آمریکا
اطلاعاتی مربوط به ویزای تضمینی آمریکا
سازمان های DHS/ ICE در صورت وجود گرفتاری های مالی برای فرد می توانند اجازه کار خارج از محیط دانشگاه در آمریکا را بعد از سال اول صادر کنند.
ویزای M-1 به دانشجویانی اعطا میشود که در دوره های کاری ثبت نام کرده باشند. با داشتن این ویزا اجازه کار کردن ندارید. ویزای M-2 نیز مربوط به همسر دارنده ویزای M-1 خواهد بود. اگر همسر یا فرزند دارنده M-1 قصد تحصیل در آمریکا را داشته باشد، باید درخواست تغییر ویزا را بدهد.
چندین و چند سال هست که ایرانیهای بیشماری میل به درس خوندن ، تحصیل، ادامه تحصیل و تحقیق در دانشگاهها و مراکز آموزش عالی خارج از کشور هستند. این روزها اخبار رو که بررسی کنید متوجه میشوید که تعداد بیشماری از ایرانیان پذیرش ادامه تحصیل در دانشگاههای اروپایی و آمریکایی را میگیرند. دانشجویان و محققان ایرانی با سابقه خوب و درخشانی که از خودشون به جا گذاشتن، باعث شدن تا دانشگاههای غربی به ویژه در آمریکای شمالی و اروپا، همیشه دانشجویان ایرانی رو مورد توجه قرار بدهند . به طور مثال در تعدادی از دانشگاهها مانند MIT (ماساچوست) در آمریکا ، چالمرز در سوئد، استانفورد، پنسیلوانیا، ، برکلی و ام آی تی آمریکا، دانشجویان ایرانیان رو در گروه برترین محققان و پژوهشگران خارجی که مشغول تحصیل هستند، قرار بدهد.
موفقیتهای علمی و دستاوردهای تحقیقاتی جالب توجه دانشجویان ایرانی در 50 الی 60 اخیر، باعث شده تا مراکز علمی اروپا و آمریکا، به ایرانیان با استعداد، نگاه خاصی داشته باشند و سالانه هزاران دانشجوی ایرانی در مراکز خود پذیرش کنند
آمار رسمی نشان میدهد که امروزه بیش از ۱ درصد تولید علم جهان را در اختیار ایرانیان است و در برخی از صنایع مانند ساخت موشک، صنایع پتروشیمی و صنایع هستهای، در فهرست ۵ یا ۱۰ کشور دارنده تکنولوژی برتر قرار بگیرد.
انتخاب کشور مورد نظر برای ادامه تحصیل، رشته و دانشگاه، مسائل مهمی هستند که همواره سوال اصلی افراد علاقمند به تحصیل یا ادامه تحصیل در خارج از کشور قرار میگیرد. این افراد نمیدانند که چگونه باید در فرآیند اقدام برای کسب پذیرش تحصیلی ،اقدام خوبی داشته باشند تا برای گرفتن پذیرش شانس بیشتری داشت و اینکه چگونه برای گرفتن بورسیههای تحصیلی اقدام کرد که هزینهی اقامت در خارج از وطن را به طرز چشمگیری کم بکنند. یا اینکه اقامت در هر کشور ،آنها را بال چه مسائلی روبرو میکند و چه منابع اطلاعاتی در اختیار دارند.
از مدرک آیلتس گرفتن تا ارسال مدارک تحصیلی، حکمهای قهرمانی و گواهینامه دورههای گذرانده شده تا انتخاب دانشگاه و پذیرش و بورسیه، آن هم به تفکیک کشورهای مختلف جهان را باید دانست تا بتوان یک مهاجرت تحصیلی صحیح و بدون دغدغه را شروع کرد.
1- اولین قدم، چگونه برای دانشگاه خارج اپلای کنم؟
اولین قدم : هدف من از ادامه تحصیل چیست؟ هدف من از ادامه تحصیل در خارج از کشور چیست؟ هدف از مهاجرت برای ادامه تحصیل چیست؟
هر 3 سوال مطح شده همگی یک سوال هستند که پیش از اقدام کردن برای پذیرش تحصیلی و بورس، باید به این سوال مهم جواب بدهم که چرا قصد ادامه تحصیل دارم؟ آیا قصد من برای پذیرش ،تنها گرفتن ویزا هست؟ آیا قصد من برای ادامه تحصیل، تنها مهاجرت هست؟ یا اینکه قصد من گرفتن اقامت دائم در کشور مقصد هست؟ یا میخواهم از پذیرش تحصیلی به عنوان یک فرصت برای اشتغالزایی در آن کشور استفاده کنم؟ اینها نمونه پرسش هایی هست که برای خیلیها پیش اومده و میاد.
جواب دادن به هر کدوم از این سوالها، روش ، فرآیند و برنامه خاص خودش را داره. به طور مثال اگه قصد گرفتن ویزای شینگن دارید ، میتونید به جای اقدام کردن برای پذیرش تحصیلی در بهترین کشورهای اروپایی ، کشورهای سطح پایئینتری مثل مجارستان ، لهستان یا حتی بلاروس، برای گرفتن پذیرش و ویزا اقدام کنید. اگر قصد شما از پذیرش گرفتن مهاجرت هست، باید به این موضوع توجه کنید که هر کشوری در دنیا، برای مهاجرت، قوانین خاص خودش را دارد و همه کشورها مانند کانادا، استرالیا، نیوزلند و آمریکا، مهاجر پذیر نیستند و برخی مانند سوئد و نروژ و آلمان، پناهنده پذیر هستند و اگر قصد اقامت در آن جا را دارید، باید اول کار حرفه ای برای خود دست و پا کنید.
در هر صورت، قبل از گرفتن پذیرش تحصیلی، برنامه خودتون رو حداقل تا چندین سال آینده ( پنج سال) مشخص کنید و هدفگذاری کنید که چه برنامهای دارید یا میخواهید داشته باشید. این مشخص کردن و ترسیم کردن هدف رو میبایستی حتما حتما مکتوب کنید و بنویسید که برنامه شما از این کار چیست؟ (این یک اصل مهم و غیر قابل انکار هست) حتی اگر رویایی هم هست این کار رو بکنید زیرا مهم مکتوب شدن برنامه در این قدم است . شما میتوانید به قسمت های کوچکتری تقسیمش کنید و برای اون ، دنبال راه حل باشید. هر مشکلی یه راهحلی داره. احتمال رسیدن به هدف تحصیلی بیشتر میشود. در این راه نیاز به صبور بودن هست ، صبور بودن یعنی اینکه دست به هر کاری برای برای اقامت و تحصیل و مهاجرت و این صحبتها نزنید.
گاهی اوقات 2 یا 3 سال صبر کردن برای رسیدن به یک پذیرش خوب در کیک کشور خوب به جای اینکه تن به پذیرش هر کشوری داد برای ویرایش اقدام کرد، جواب بهتری دارد. همیشه هدف از برنامه تحصیلی را مشخص کنید و با مشاوری که در این زمینه تخصص دارد مشاوره کنید. این که در عصر ارتباطات و اطلاعات که هرآنچه که شما نیاز دارید در دسترس شما قرار میگیرد، قابل قبول نیست که مسیر خود را با اطلاعات ضعیف و غیر شفاف دنبا دنبال کنید. پس قدم اول، جواب دادن به این پرسش است که هدف از تحصیل و ادامه تحصیل چیست؟ بطور مثال فردی که فوقلیسانس میخواهد بگیرد و برگردد و در زمینهای تخصصی مشغول بکار شود، به دنبال ویزای کشور خاص و مهاجرت نیست. یا اگر فردی دیگر بهدنبال مهاجرت و اقامت باشد، دنبال سوپروایزر و رشته خیلی خاص در یک کشور خاص در دنیا نمیتواند باشد .
2- دومین قدم، رشته تحصیلی بر کشور مقصد اولویت دارد؟ یا کشور بر رشته تحصیلی؟
برای بسیاری رفتن به کشوری که از نظر آن ها خیلی خفن، لوکس و پیشرفته هست، از یک رشته فوق العاده خوب اولویت بیشتری دارد. برای یکسری دیگر کشور مقصد در برابر ارزش و کارایی رشتهای که تحصیل میکنند، چندان مهم نیست. به طور مثال شخصی که در پی تحصیل در رشتههای مربوط به مدیریت در آمریکا ، فرانسه و نروژ و حتی قطر اولویت بیشتری برای تحصیل دارد تا مجارستان و یونان و اسپانیا که شاید کشورهای ارزانتر و زیباتری برای زندگی کردن و درس خواندن باشد. فردی که مسلط به زبان ایتالیایی یا اسپانیایی هست، اولین و آخرین انتخابش میبایستی اسپانیا و سوئیس باشد و بهترین رشته ها در فنلاند، نباید برای او جذاب باشد. وقتی بین کشور و رشته تحصیلی، اولویت خود را مشخص کنید، کار خیلی راحت تر میشود. انتخاب کردن مابین رشته تحصیلی و کشور مقصد در اولین قدم شاید راحت باشد اما مشورت کردن با افرادیکه تجربه دارند و بزرگان این کار، شما را به این درک میرساند که این کار به هیچ عنوان انتخاب سادهای نیست. چون اهداف آدمها با همدیگر متفاوت هست، پس به طور حتم نظرات مختلف و گزینه های متفاوتی خواهند داشت. باید توجه کنیم که هر اندازه بهتوان با فعالان این حوزه بحث و گفتمان کرد، سهولت در انتخاب را برای شما در پی خواهد داشت.
3- سومین قدم، رشته تحصیلی بر دانشگاه ارجعیت دارد ؟ یا دانشگاه بر رشته تحصیلی؟
بعد از اینکه به اطمینان رسیدید که بین کشور و رشته تحصیلی کدام را انتخاب می کنید باید یک نکته دیگر را برای خود مشخص بکنید که آیا کشور تحصیل کردن در یک دانشگاه خاص مهم است یا تحصیل در یک رشته خاص؟ وقتی که برای شما تحصیل در یک رشته خاص مهم باشد و خیلی دانشگاه خاصی در کشور مقصد در دستور کار نباشد، انتخاب بین این دو کار چندان سختی نیست ، اما سختی کار آنجاست که رشتههای دانشگاهی، در دانشگاه های مختلف تدریس میشود و شما میتوانید برای مقاصد مختلفی اپلای کنید. ولی اگر نظر داشته باشید که حتما برای تحصیل در رشته مدیریت کسب و کار الکترونیک ، به دانشگاه بارسلون اسپانیا بروید یا برای تحصیل در رشته شیمی محض، سوربن فرانسه را انتخاب کنید، کمی کار سخت میشود. چون شما خود را محدود به جایی خاص کردهاید. برای این کار ،باید وقت و انرژی بیشتری صرف کنید و همواره صبور باشید. . انتخاب بین تحصیل در دانشگاه خیلی خوب در رشته های مختلف یا تحصیل در دانشگاهی خاص در هر رشتهای، مساله مهمی هست که دانشجویان باید به آن توجه کنند و تکلیف خود را با آن مشخص کنند. ( کنفرانس بوک را در اینستاگرام دنبال کنید)
4- چهارمین قدم، آیا رسیدن به یک شغل مناسب و اقامت در آن کشور، هدف تحصیل است ؟
اگر هدف شما از تحصیل ، مهاجرت کردن است، باید به این نکته مهم و اساسی توجه کنید که هر کشوری ،مهاجر پذیر نیست. چرا که کشوری مثل مجارستان یا فنلاند و حتی ژاپن و کره جنوبی و حتی اپر جلوتر برویم کشوری مانند آفریقای جنوبی مهاجر پذیر نیستند و میبایستی برای اقامت 5 سال در هر یک از این کشورها کار کنید و مالیات آنرا پرداخت کنید. اما یک کشور مثل نیوزلند، کاملا مهاجرپذیر است . نیاز به نیروی تخصصی و عمومی دارد که این امر شانس شما را برای گرفتن اقامت دائم پس از اتمام تحصیل بالاتر میبرد. اما اگر هدف از تحصیل، فقط پیدا کردن یک شغل مشخص هست، باید قبل از مهاجارت با مراکز کاریابی در کشور مقصد، در ارتباط باشید. افرادی که هدف از پذیرش تحصیلی و گرفتن ویزا رو، فقط پیدا کردن شغل می دانند، کار سختی پیش رو دارند، چون باید ریسک های آن کار را در نظر بگیرند. زیرا ممکن است بالجبار چندین ماه بیکار باشید. البته به این موضوع توجه کنید که با ویزای تحصیلی، شما هفتهای چند ساعت بیشتر ، اجازه کار نداشته باشید یا اینکه کارفرمایی که پیدا میکنید، درخواست تغییر ویزای تحصیلی شما را از تحصیلی به کاری یکساله به اداره مهاجرت کشور مقصد بدهد. در این زمینه، با مراکز کاریابی بین المللی در وزارت کار کشورمان نیز می توانید رایزنی کنید.
5- پنجمین قدم، به غیر از زبان انگلیسی ، نیاز است زبان دیگری یاد بگیریم؟
یاد گرفتن یک زبان دیگر به غیر از زبان انگلیسی، مستقیما” به هدف شما بستگی دارد. اگر عاشق فنلاند و اسپانیا و برزیل هستید، بطور قطع مجبور خواهید شد تا پرتغالی، فنلاندی و اسپانیولی را یاد بگیرید. آموختن این زبانها اصلا سخت و غیر ممکن نیست و شما یا یکسال آموزش در تهران یا مراکز استانها، نسبت به یادگیری این زبان اقدام کنید. یادگیری زبان دیگری مانند روسی یا سوئدی که در دنیا ،مخاطبان زیادی ندارد، فقط و فقط بر اساس هدف تحصیلی شما تعیین میشود. بدون شک آموختن و یادگیری زبان آلمانی و اسپانیولی که زبان صنعت است و صدها میلیون نفر مخاطب در اروپا و آمریکا دارد، از یادگیری زبان روسی یا یونانی که مخاطب کمتری دردنیا دارد خیلی بهتر است. همواره یادگیری زبان غیر انگلیسی، باید بر اساس نیاز و علایق شما باشد.
6- ششمین قدم، مدارک مورد نیاز چیست؟
در این قدم نیاز است تا مدارک مورد نیاز برای مهاجرت تحصیلی را بدانیم. ابتدا به امر گفته شود که مدارک با توجه به سفارت و کشور و دانشگاه و رشته تفاوت دارند و نیاز است به ازای هر یک جداگانه اعلام شود. اما مشخصترین مدارک رو در این قدم براتون آماده کردیم. دانشجویان کارشناسی ارشد و دکترا ، معمولا علاوه بر رزومه (CV) و ترجمه رسمی مدارک تحصیلی دورههای قبلی خود، باید یک انگیزش نامه و حتی پروپوزال تحقیقاتی نیز درکنار فُرم اپلای خود قرار دهند تا دانشگاه مقصد، با درک بهتر و شفافتری نسبت به ارجاع مدارک تحصیلی آنها به دپارتمان مد نظر آنها اقدام کند. برخی از دانشگاهها نیز به تناسب رشته و کشور، از دانشجو گواهی ارزی، مدارک تخصصی زبان مانند (GRE/GMAT)تافل را نیز درخواست میکنند. البته همه دانشگاهها بدون تردید، توصیه نامه از 2 یا 3 استاد نیز درخواست میکنند که باید ضمیمه مدارک شود .
کارشناسی ارشد: Master
7- هفتمین قدم، مدرک زبان در چه موارد نیاز است ؟
به این سوال در آینده پاسخ جامع می دهیم. اما به صورت کلی اگر بخواهیم پاسخ بدهیم، باید به این موضوع توجه کنید که اکثر قریب به اتفاق دانشگاه های دنیا، از شما مدرک زبان مانند آیلتس یا تافل درخواست می کنند تا میزان سواد زبان شما را بسنجند. البته استثنا هم وجود دارد مانند:
۲- در دانشگاههایی که زبان رسمی کشور مانند نیوزلند و استرالیا و کانادا، انگلیسی هست، از ارائه مدرک زبان معاف هستید. مهمترین توصیه که همیشه میبایستی آویزه گوش خود کنید که آیلتس ۶.۵ همواره در اختیار داشته باشید آن هم از نوع آکادمیک!
8- هشتمین قدم ، کدام قاره را انتخاب کنم؟ اروپا یا آمریکا؟ یا آسیا؟
بسیاری نمیدانند به اروپا (EUROPE) باید بروند یا آمریکا (USA) و یا حتی آسیا (ASIA). تمام این انتخابات بر میگردد به هدف اول شما که کدام رشته و دانشگاه برای شما درجه اهمیت بالاتری دارد. ممکن است برای شما طنزگونه باشد که تعدادی از افراد که آمریکا را برای تحصیل انتخاب نمی کنند، به دلیل مشکلات ویزای خود و خانواده برای سفر به آن کشور هست. تعدادی دیگر نیز اروپا را بخاطر نزدیک بودن به کشورمان ایران، انتخاب میکنند. تعدادی دیگر هم آسیا را به اروپا و امریکا ترجیح میدهند و مالزی و هندوستان و حتی کشور چین را، در آسیا گزینه بهتری از اروپا و آمریکا با مسائل خاص خود میپندارند. به هر حال ،این که کدام بهتر است، دقیقا به شرایط شما و علایق شما و اهداف شما مرتبط می باشد و جواب عمومی و به قولی نسخه کلی برای همه نمی توان پیچید. بعدا در این باره بیش تر صحبت خواهیم کرد.
9- نهمین قدم، بورس تحصیلی را چگونه باید گرفت؟
گرفتن بورس تحصیلی روش پیچیدهای ندارد و آسانتر از آن چیزی هست که شما فکرش را بکنید. . در هر سال هزاران دانشجوی ایرانی با حقوق ماهانه 2 هزار دلار یا ۱۵۰۰ یورو به بالا ، کشورهای اروپایی و آمریکایی گرفته تا سراسر دنیا مشغول به تحصیل میشوند. اما اینکه چطور برای بورسیه اقدام کنید و منابع مربوطه کجاست و چه رشتهای برای بورس تحصیلی بهبرای شما بهتر است و فرصت تحقیقاتی ارائه میشود، در کل باید توجه داشت که برخی از دانشگاهها، مانند آمریکا، وقتی دانشجوی دکترا را پذیرش میکنند، معمولا با بورسیه تحصیلی همراه هست. اما برعکس در اروپا، حتما باید برای موقعیتهای (Position) خاصی که بورسیه به آن تعلق گرفته است، Apply کنید و به طور عمومی (General)، به همه کمک هزینه تحصیلی تعلق نمیگیرد.
10- دهمین قدم، آیا باید با دانشگاه رایزنی کرد؟
بطور معمول جدای از روادید مشخص قانونی ، احتیاج به رایزنی با دانشگاه مورد نظر و خاصی، برای Apply کردن و پذیرش گرفتن نیست. مگر اینکه برای دانشگاه خاصی یا رشته تحصیلی خاصی قصد ادامه تحصیل داشته باشید و انتخاب کنید که قبل از پرداخت هزینههای اپلای کردن و ارسال مدارک (Send Documents)، با دانشگاه و به کلامی دیگر با Admission office در ارتباط باشید.
همیشه رایزنی با Graduate Department یک اقدام با ارزش و مفید است که شما را به درک مطلوبی از دانشگاه مورد نظر و رشته تحصیلی که قصد اپلای دارید، میرساند. معمولا به دانشجویان توصیه میشود که همیشه با این دفتر ارتباط داشته باشید و اطلاعات تکمیلی دریافت کنید. خوبی رایزنی با این بخش دانشگاهها این هست که شما را به مجموعهای از اساتید در رشته مورد نظر شما معرفی میکنند و حتی انجمنهای علمی و دانشجویی ایرانیان در دانشگاه خاص را هم معرفی میکنند که در افزایش سطح آگاهی و اطلاعات شما بسیار مهم تلقی میشود. معمولا رسم است که دانشجویان دکترا، با اساتید قبل از اقدام برای اپلای رسمی فرایزنی مکاتباتی و حتی چت Skype دارند تا بهقول Academic ، بتوانند استاد را motivate کنند.
motivate کردن در معنای لغوی یعنی انگیزه ایجاد کردن. یعنی استاد با مصاحبه اسکایپی که انجام میدهد ویژگی خاصی در شما ببینید که برایش انگیزهای شود برای قبول شما.
منبع : http://conferencebook.ir
تحصیل در خارج از کشور هیچ هزینهای ندارد ، فقط کافیست شما بورسیه بگیرید و با استفاده از آن، به راحتی از عهده تأمین هزینههای تحصیل و زندگی در گرانترین کشورها و دانشگاهها هم برمیآیید؛ خب بله، این ادعای گزافی نیست، فقط یک مشکل کوچک وجود دارد؛ تعداد بورسیهها از تعداد متقاضیان آن خیلی کمتر است و به همین خاطر معمولاً تنها به دانشجویان ممتاز تعلق میگیرد و دیگر متقاضیان، نمیتوانند روی دریافت بورسیه حساب کنند.
اصولا هدف از اعطای بورسیه (یا درستش؛ بورس) تحصیلی، جذب دانشجویان مستعدی است که آینده کاری روشنی دارند. درواقع، دانشگاهها و مؤسسات ارائهدهنده بورسیه، روی استعدادهای تحصیلی سرمایهگذاری میکنند. آنها مؤسسه خیریه نیستند که با نگاهی غیرانتفاعی و غیرسودجویانه، زمینه تحصیل را برای متقاضیان فراهم کنند؛ اگرچه در برخی کشورها، دانشجویان معمولی هم میتوانند از حمایتهای مالی (و نه لزوما بورس) بهرهمند شوند. دولتها هم در اعطای بورسیه به دانشجویان بومی برای تحصیل در کشوری دیگر قاعدتا چنین سیاستی را دنبال میکنند.
دریافت بورس تحصیلی، علاوه بر شرایط تحصیلی و علمی متقاضی، به مقطع تحصیلی مورد نظر فرد هم بستگی دارد. اگر شما متقاضی تحصیل در مقطع کارشناسی هستید بهتر است فکر بورسیه (بورس) را از سرتان بیرون کنید. بورسهای تحصیلی ، معمولا به دانشجویان مستعد مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا تعلق میگیرد. این دسته از دانشجویان با انجام (یا مشارکت در) پروژههای علمی و تحقیقاتی؛ دانشگاهها، مؤسسات، شرکتها و کارخانجات را در پیشبرد برنامههایشان یاری میکنند در حالی که دانشجویان مقطع کارشناسی، هرچقدر هم مستعد، هنوز به سطحی نرسیدهاند که در این پروژهها بکار گرفته شوند.
دانشگاهها یا نهادهای دیگر اعطاکننده بورس تحصیلی، بر اساس معیارهایی مانند سابقه تحصیلی (معدل بالا در مقاطع قبلی)، سابقه کاری، سابقه پژوهشی (داشتن مقالات معتبر) و همچنین داشتن مدرک زبان، متقاضیان واجد شرایط دریافت بورس را انتخاب میکنند و البته بعلت محدودیت تعداد بورسها، شاید همه افراد واجد شرایط هم موفق به دریافت آن نشوند. ضمن اینکه گاه در اعطای بورسها به ملیت متقاضیان هم توجه میشود و بهتر است قبل از هر اقدامی برای دریافت بورس، در این باره کسب اطلاع کرد و از این که بورس موردنظر به ایرانیها تعلق میگیرد اطمینان پیدا کرد.
با توجه به توضیحات بالا، بنظر میآید دانشجویان معمولی باید به کلی قید دریافت بورس را بزنند اما همیشه هم اینچنین نیست و در یک مورد خاص، آنها هم میتوانند به دریافت نوعی کمکهزینه تحصیلی امیدوار باشند؛ دولت ایتالیا به دانشجویان کمتوان (مالی) کشورهای در حال توسعه که در دانشگاههای این کشور تحصیل میکنند، صرفنظر از شرایط تحصیلی و علمیشان، تسهیلاتی ارائه میکند که گرچه از بورس دانشجویان ممتاز کمتر است اما میتواند بخشی از هزینههای تحصیل و زندگی این دانشجویان در کشور ایتالیا را تأمین کند. این کمکهزینه بعنوان بورس استانی یا DSU (مخفف عبارتی ایتالیایی بمعنی حق تحصیل دانشگاهی) شناخته میشود و دریافت آن مستلزم ارائه و تأیید یک سری مدارک مالی است که نشان میدهند فرد به دریافت این کمک هزینه واقعا نیاز دارد.
در برخی کشورهای دیگر؛ مانند آلمان و اتریش هم، اگرچه خبری از بورس استانی و تسهیلات اینچنینی نیست اما شهریه دانشگاهها بسیار پایین است و اگر کسی موفق به اخذ پذیرش از دانشگاههای این کشورها و سپس ویزای تحصیلیشان شود میتواند با هزینهای نسبتا کم در این کشورها تحصیل کند. در حال حاضر تحصیل در دانشگاههای آلمان کاملا رایگان و شهریه دانشگاههای اتریش هم بسیار کم (بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ یورو در هر ترم) است.
یکی دیگر از مطالب مهم درباره بورسهای تحصیلی، به بورس رشتههای پزشکی مربوط میشود. رشتههایی مثل پزشکی و دندانپزشکی، رشتههای پرطرفداری هستند که تحصیل در آنها یا با گذراندن آزمونهای دشوار ورودی و یا پرداخت هزینههای سنگین ممکن است. نکتهای که باید درباره این موضوع حتما بدانیم این است که هیچ کشوری برای تحصیل در رشتههای پزشکی بورس نمیدهد. اگر میخواهید بدون صرف هزینه یا با هزینهای کم در این رشتهها تحصیل کنید باید در آزمونهایی مانند آزمون YÖS ترکیه یا آزمون IMAT ایتالیا شرکت کنید که قبولی در این آزمونها، به گواه شرکتکنندگان ایرانی آنها، از قبولی در کنکور کشور خودمان هم سختتر است.
شرایط اعطای بورسهای تحصیلی کم و بیش در همه کشورها یکسان است؛ به دانشجویان مقطع کارشناسی و نیز دانشجویان رشتههای پزشکی، بورس نمیدهند و دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا هم باید با داشتن معدل بالا، مقالات ISI، مدرک زبان و مانند اینها، صلاحیت علمی خود را به دانشگاه نشان دهند و امیدوار باشند دانشگاه، شایستگی آنها را برای دریافت بورسیه تأیید کند.
اگر کسی شرایط یک دانشجوی ممتاز و مستعد را ندارد هم میتواند شرایط خود را برای تحصیل در کشورهایی مثل ایتالیا، اتریش و آلمان ارزیابی کند و در نهایت هم به تحصیل در کشورها و دانشگاههای ارزان و البته کمکیفیت فکر کند. شاید چندان خوشایند نباشد اما بهتر از این است که به دنبال سراب بورس برود …
منبع : omidar.ir
هزینه های سالیانه زندگی در نیوزلند، تقریباً 20,000 تا 22,000 NZ $ می شود که که شامل مکان های اقامتی و همچنین سایر هزینه های روزانه است. هر چند، هزینه های مختلف، به شیوه زندگی افراد بستگی دارد و این صرفاً یک برآورد است.
هزینههای تحصیل در دورههای کارشناسی نیوزلند:
از شرایط اعزام دانشجو به نیوزلند در مقطع لیسانس و تحصیل در دانشگاه های نیوزلند اینکه مدت تحصیل حدود 3 تا 4 سال زمان میبرد و در این مقطع دانشجویان بیشتر کارهای تحقیقاتی و پژوهشی انجام میدهند. شهریه سالانه دانشگاه های نیوزلند مبلغی حدود 30000 دلار میباشد که دانشجو موظف به پرداخت آن میباشد. هزینه زندگی در نیوزلند حدود 600 تا 800 دلار در ماه است که شامل: غذا، رفت و آمد، بیمه، مسکن و… میشود. دانشجویان در مقطع لیسانس میتوانند 10 ساعت در هفته کار کنند و مبلغی حدود 130 تا 150 دلار به ازای هر هفته حقوق دریافت کنند که این مبلغ بع راحتی بخش اعظمی از هزینه های تحصیل و زندگی دانشجو را تامین میکند.
هزینههای تحصیل در دورههای کارشناسی ارشد نیوزلند:
دانشجویانی که متقاضی ادامه تحصیل در نیوزلند مقطع فوق لیسانس دانشگاه های هستند به شرط اینکه سوابق تحصیلی بسیار عالی، مقاله های ISI و مدرک زبان آیلتس یا تافل را داشته باشند می توانند از دانشگاه های نیوزلند بورسیه بگیرند که در صورت اخذ اخذ بورسیه، دانشگاه ها اغلب هزینه های زندگی دانشجو را علاوه بر تحصیلشان پرداخت می کند.
دانشجویانی که از آخرین مدرک تحصیلی آنها کمتر از دو سال گذشته باشد و سوابق تحصیلی معمولی داشته باشند میتوانند جهت ادامه تحصیل در نیوزلند در مقطع فوق لیسانس در دانشگاه هایی که شهریه سالانه آنها حدود 25000-40000 دلار است ثبت نام کنند.
کارشناسی و Foundation
شرایط اخذ پذیرش برای دانشگاه های مختلف متفاوت است که مدارک اخذ پذیرش به شرح زیر می باشد.
شما میتوانید بهترین گزینه را از طریق لینک جستجوی دوره پیدا کنید.
مدرک دیپلم و پیش دانشگاهی
ریز نمرات دیپلم و پیش دانشگاهی
مدرک ایلتس
پاسپورت
کارشناسی ارشد
باید توجه داشته باشید داشتن حداقل مدارک برای پذیرش بنا به رشته و دانشگاه متفاوت می باشد.
مدرک لیسانس
ریز نمرات لیسانس
مدرک ایلتس
پاسپورت
Portfolio برای رشته های هنر و موسیقی
Phd دکتری